Wydawca treści
Użytkowanie lasu w Nadleśnictwie Kudypy
Stos - drewno średniowymiarowe sosnowe przygotowane do wywozu.
Każda sztuka drewna ma swój indywidualny numer.
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
W Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu. O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Nadleśnictwo Kudypy prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 15 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 75 tys. m sześc. drewna
Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2013 r. w Nadleśnictwie Kudypy pozyskano 68 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych – ponad 16 tys. m sześc., a w przedrębnych – ponad 52 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna i świerk. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak buk, brzoza, dąb, jesion, klon, olsza i grab.
Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Kudypy trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji energii elektrycznej.
Użytkowanie lasu to nie tylko drewno, to również choinki i płody runa leśnego.
Najnowsze aktualności
Czyreń sosnowy (Phellinus pini) - grzybowy wróg królowej polskich lasów
Czyreń sosnowy (Phellinus pini) - grzybowy wróg królowej polskich lasów
Sosna pospolita (Pinus sylvestris) - królowa polskich drzew, porastająca ostępy leśne stanowi ok. 65% wszystkich drzew rosnących w naszych lasach. Już z daleka można ją dostrzec i łatwo odróżnić od innych drzew po charakterystycznej rudawej, spękanej korze. Właśnie na tym gatunku drzewa najczęściej występuje czyreń sosnowy.
Czyreń sosnowy to pasożyt, który zasiedla głównie starsze sosny. Pierwsze owocniki można dostrzec na sosnach osiągających wiek około 50 lat, a im starsze drzewa, tym większe prawdopodobieństwo spotkania na nich tego grzyba. Czyreń ten jest grzybem dość pospolitym. Jego owocniki są wieloletnie, występujące w ciągu całego roku. Ich charakterystyczny wygląd sprawia, że bez problemu można je odróżnić od owocników innych czyreni, a także od innych grzybów nadrzewnych.
Owocniki huby sosny, bo tak też nazywany jest czyreń sosnowy nie wpisują się w grupę grzybów jadalnych. Znaczenia tego grzyba możemy dopatrzeć się dopiero wtedy, gdy „pod lupę” weźmiemy działalność jego enzymów. Enzymy te przyczyniają się do powstania białej jamkowatej zgnilizny u porażonych przez czyrenia drzew. Przez taką działalność czyreń sosnowy doprowadza do niszczenia drzew, a co za tym idzie i drewna, dlatego z gospodarczego punktu widzenia jest on wrogiem człowieka. Drewno sosnowe to jeden z najważniejszych surowców, zarówno w budownictwie, meblarstwie, jak i w przemyśle celulozowym. Sosna pospolita to również znana od dawna roślina lecznicza. Wykonywany z jej pędów i igliwia olejek jest stosowany na różne dolegliwości. Ze względu na duże znaczenie sosny pospolitej, niszczący ją czyreń jest dla nas jednym z bardzo ważnych grzybów nadrzewnych.
Po mimo tego, że czyreń sosnowy ma perfekcyjnie opanowane porażanie drzew i rozkładanie drewna, to istnieją metody, które pozwalają na ograniczenie jego rozprzestrzeniania.
Z pomocą człowiekowi przychodzą tu, a może bardziej przylatują dzięcioły. Rozkładane przez czyrenia drewno jest idealnym miejscem, w którym ptaki te wykłuwają dziuple. To właśnie dzięki m.in. dziuplom można zlokalizować porażone przez czyrenia drzewa i zareagować na obecność tego intruza. Jest to jedno z działań, poza szeregiem czynności wykonywanych w celu pielęgnacji drzew w całym okresie ich rozwoju, służących utrzymaniu właściwego stanu sanitarnego w lasach.
Czyreń sosnowy tak samo jak inne grzyby odgrywa ważną rolę w przyrodzie. Podobnie jak pozostałe grzyby nadrzewne, rozkładając drewno przyczynia się do obiegu materii i przepływu energii w przyrodzie.
