Zasoby leśne

Nadleśnictwo Kudypy jest jednym z 33 nadleśnictw w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie. Położone jest w województwie warmińsko – mazurskim. Powierzchnia Nadleśnictwa wynosi 17927,91 ha.

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Łowiectwo

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Certyfikaty

Potwierdzeniem prowadzenia racjonalnej gospodarki leśnej przez nadleśnictwa Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie jest certyfikat PEFC.

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Lasy nadzorowane to lasy nie stanowiące własności Skarbu Państwa. Nadleśnictwo Kudypy prowadzi nadzór nad 1 673 ha lasów niepaństwowych.

Arboretum

Pośród bogatej oferty edukacyjno-turystycznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego Lasy Olsztyńskie możemy znaleźć wyjątkowe miejsce w skali Polski północno-wschodniej, jest nim Leśne Arboretum Warmii i Mazur w Kudypach im. Polskiego Towarzystwa Leśnego.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Zbiór nasion - pierwszy etap na drodze od nasionka do drzewa

Zbiór nasion - pierwszy etap na drodze od nasionka do drzewa

Zbiór nasion to fundamentalny element hodowli lasu. Zebrane nasiona w głównej mierze trafiają na szkółki, gdzie służą do wyhodowania młodego pokolenie lasu. Określona pula zasila również rezerwę Leśnego Banku Genów.

Co roku Leśnicy na dziesiątkach tysięcy hektarów sadzą nowe pokolenie lasu. Do tego celu potrzeba setek milionów małych drzewek, a żeby je wyhodować potrzeba wielu ton nasion.

Kiedy są zbierane nasiona? To wszystko zależy od gatunku drzewa. Urodzaj nasion nie
u wszystkich gatunków występuje co roku - drzewa mają swoje lata nasienne, które są bardzo złożonym elementem rozwoju drzew i zależą od wielu czynników. Na ogół przyjmuje się, że np. lipy obficie owocują co roku lub co dwa lata, sosna pospolita co 3 do 5 lat, a dąb bezszypułkowy i buk zwyczajny w odstępie nawet od 5 do 10 lat. Jednakże wspomniane lata nasienne nie są regułą, co potwierdza m.in. dąb, który w wielu miejscach w naszym kraju obficie obradzał w ciągu ostatnich dwóch lat.

Termin i sposób zbioru nasion zależą w głównej mierze od specyfiki owoców, które kryją
w sobie nasiona. Bukiew, żołędzie, czy też owocostany z grabu i klonowe skrzydlaki zbiera się po ich dojrzeniu i opadnięciu na ziemię. Czasami nasiona zbierane są z ziemi po ich wcześniejszym otrząśnięciu. Często pod drzewami, przed opadem nasion rozkładane są różnego rodzaju płachty, które ułatwiają zbiór nasion.

Z takich drzew jak np. sosny, brzozy i olchy zbioru dokonuje się przed zupełnym dojrzeniem owoców - na drzewach stojących lub z drzew ściętych podczas pozyskania drewna. Taki typ zbioru stosuje się ze względu na to, że u niektórych drzew owoce po dojrzeniu otwierają się lub rozpadają i znajdujące się w nich najczęściej bardzo drobne nasiona rozsypują się i ich zbiór jest bardzo ciężki lub wręcz niemożliwy. Czasami praktykowany jest tzw. "zbiór na zielono" - zbierane są jeszcze nie dojrzałe nasiona o zielonym zabarwieniu. Najczęściej zbierane są w ten sposób nasiona lipy, grabu, czy też jesionu. Metoda ta jest stosowana m.in. w celu skrócenia czasu kiełkowania nasion. Jednakże nasiona takie nie nadają się do długiego przechowywania i muszą być natychmiastowo wysiewane.

W zależności od specyfiki nasion, metody siewu i potrzeb hodowlanych nasiona mogą być wysiewane bezpośrednio po zbiorze lub też przechowywane. Przechowywanie nasion jest bardzo złożonym procesem, uzależnionym od właściwości biologicznych nasion. Musi być spełniony szereg czynników tj. m.in. odpowiednia temperatura i wilgotność, aby do momentu wysiewu nasiona nie utraciły swej wartości siewnej.