Wydawca treści Wydawca treści

Lasy Nadleśnictwa Kudypy

Nadleśnictwo Kudypy jest jednym z 33 nadleśnictw w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie. Położone jest w województwie warmińsko – mazurskim. Powierzchnia Nadleśnictwa wynosi 17927,91 ha.

 

 

   

Lasy położone są w I Krainie (Bałtyckiej) w dzielnicy 8 (Pojezierza Iławsko – Brodnickiego) oraz w II Krainie ( Mazursko – Podlaskiej) w dzielnicach 1 (Pojezierza Mazurskiego) i 2 (Równiny Mazurskiej).

Teren Nadleśnictwa leży nad obszarem dorzeczy rzeki Łyna oraz Pasłęki. Znajduje się tam także kilka dużych jezior takich jak: Ukiel, Wulpińskie, Rentyńskie, Limajno. Klimat wg A. Wosia został zaliczony do regionu zachodniomazurskiego. Znajduje się on pod wpływem klimatu kontynentalnego co oznacza dość krótkie lato i długą śnieżną zimę. Pokrywa śnieżna zalega od 70 do 90 dni. Okres wegetacji roślin trwa około 190 – 200 dni. Suma średnich rocznych opadów wynosi około 600 – 650 mm. Średnia wilgotność oscyluje około 82%, natomiast średnia temperatura powietrza około 7,5◦C. Charakterystycznym elementem tego obszaru jest to że okres wczesnowiosenny objawia się niedoborem opadów, co niekorzystnie wpływa na warunki rozwoju i upraw leśnych. Wiatry wieją najczęściej z kierunku zachodniego, wiosna natomiast z kierunku wschodniego.

Dominującym typem siedliskowym w nadleśnictwie jest LMśw (38.77%) oraz Lśw (26,37%), co będzie miało duży wpływ na udział występujących gatunków. Siedliska borowe, wskazujące na dominującą rolę sosny tworzeniu drzewostanów, zajmują jedynie 27,66% powierzchni leśnej nadleśnictwa.

Drzewostany w Nadleśnictwie Kudypy nie są mocno zróżnicowane. Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna zajmująca 66,64% powierzchni. Razem z innymi gatunkami iglastymi (świerk, modrzew) zajmują 73,02% powierzchni leśnej. Gatunki liściaste (buk, brzoza, dąb, olcha, jesion i inne) zajmują 26,98% powierzchni.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Zbiór nasion - pierwszy etap na drodze od nasionka do drzewa

Zbiór nasion - pierwszy etap na drodze od nasionka do drzewa

Zbiór nasion to fundamentalny element hodowli lasu. Zebrane nasiona w głównej mierze trafiają na szkółki, gdzie służą do wyhodowania młodego pokolenie lasu. Określona pula zasila również rezerwę Leśnego Banku Genów.

Co roku Leśnicy na dziesiątkach tysięcy hektarów sadzą nowe pokolenie lasu. Do tego celu potrzeba setek milionów małych drzewek, a żeby je wyhodować potrzeba wielu ton nasion.

Kiedy są zbierane nasiona? To wszystko zależy od gatunku drzewa. Urodzaj nasion nie
u wszystkich gatunków występuje co roku - drzewa mają swoje lata nasienne, które są bardzo złożonym elementem rozwoju drzew i zależą od wielu czynników. Na ogół przyjmuje się, że np. lipy obficie owocują co roku lub co dwa lata, sosna pospolita co 3 do 5 lat, a dąb bezszypułkowy i buk zwyczajny w odstępie nawet od 5 do 10 lat. Jednakże wspomniane lata nasienne nie są regułą, co potwierdza m.in. dąb, który w wielu miejscach w naszym kraju obficie obradzał w ciągu ostatnich dwóch lat.

Termin i sposób zbioru nasion zależą w głównej mierze od specyfiki owoców, które kryją
w sobie nasiona. Bukiew, żołędzie, czy też owocostany z grabu i klonowe skrzydlaki zbiera się po ich dojrzeniu i opadnięciu na ziemię. Czasami nasiona zbierane są z ziemi po ich wcześniejszym otrząśnięciu. Często pod drzewami, przed opadem nasion rozkładane są różnego rodzaju płachty, które ułatwiają zbiór nasion.

Z takich drzew jak np. sosny, brzozy i olchy zbioru dokonuje się przed zupełnym dojrzeniem owoców - na drzewach stojących lub z drzew ściętych podczas pozyskania drewna. Taki typ zbioru stosuje się ze względu na to, że u niektórych drzew owoce po dojrzeniu otwierają się lub rozpadają i znajdujące się w nich najczęściej bardzo drobne nasiona rozsypują się i ich zbiór jest bardzo ciężki lub wręcz niemożliwy. Czasami praktykowany jest tzw. "zbiór na zielono" - zbierane są jeszcze nie dojrzałe nasiona o zielonym zabarwieniu. Najczęściej zbierane są w ten sposób nasiona lipy, grabu, czy też jesionu. Metoda ta jest stosowana m.in. w celu skrócenia czasu kiełkowania nasion. Jednakże nasiona takie nie nadają się do długiego przechowywania i muszą być natychmiastowo wysiewane.

W zależności od specyfiki nasion, metody siewu i potrzeb hodowlanych nasiona mogą być wysiewane bezpośrednio po zbiorze lub też przechowywane. Przechowywanie nasion jest bardzo złożonym procesem, uzależnionym od właściwości biologicznych nasion. Musi być spełniony szereg czynników tj. m.in. odpowiednia temperatura i wilgotność, aby do momentu wysiewu nasiona nie utraciły swej wartości siewnej.